Η πρώτη μέρα της άνοιξης στ´ Όρη

Παράξενες ομορφιές των Ορέων, η μέρα πούναι σήμερο... Τα Όρη συνεχίζουν να είναι κουκουλωμένα κάτω από το άσπρο πάπλωμα του χιονιού. Μα και παρακάτω στα σώπατα και στις καλλιεργημένες πεζούλες, οι σπόροι παραμένουν κρυμμένοι στο χώμα και δεν τολμούν να ξεμυτίσουν... Ούτε που πήραν  χαμπάρι πως μπήκε ο Μάρτης...

Στάθηκα και αφουγκράστηκα ένα σπίνο που φώναζε και χοροπηδούσε στα κλαδιά ενός ασφένταμου. Κατάλαβα, ήθελε να κάνει το τελάλη του Μάρτη, μα  μόνο εγώ νομίζω πως κατάλαβα την αγωνία του... Η Έργανος τα Βαθειά, ο Άγιος Μανώλης , το Λιμνάκαρο συνεχίζουν το χειμωνιάτικο ύπνο τους, τρομαγμένα από τις παγωνιές του Γενάρη και τα πιο παράξενα "στεγνά" από νερό χιόνια που τα σκέπασαν τα τελευταία χρόνια... Ίσως και γιαυτό καθυστερούν να λιώσουν....