Κρόκος στο Λιμνάκαρο; Αμάν πιά, τι άλλο ακόμη....;

Και όμως μου φαίνονται για άνθη κρόκου, τα μικρά αυτά λουλουδάκια που βρήκα και φωτογράφησα στα γνωστά "κοπράνια" του Λιμνάκαρου πριν δυό-τρεις μέρες ... Αν τελικά είναι κρόκος ( που είναι), μας βλέπω μια πάρτη ορέους να φεύγουμε Χριστουγεννιάτικα για Κοζάνη, για να μάθουμε τα μυστικά της " ήμερης" καλλιέργειας και να γεμίσουμε τις πλαγιές του ενεργειακού βουνού, με το πολύτιμο βότανο...

( Θα σούλεγα Πετράκη Μανώλη, να διευρύνεις τις δυνατότητες του γραφείου εξαγωγών προϊόντων του Ορέου τόπου μας ( τυροζούλια, λωτούς, καρύδια, μήλα,  Χειμωνάπιδα κλπ),που ανοίγεις στη Χώρα και με πρωτότυπα,για το τόπο, ορέα γεννήματα ...)

Το ΛΙΜΝΑΚΑΡΟ σήμερα μέσα από εικόνες...

Ο χειμώνας που επιβάλλει σιγά σιγά τη παρουσία του και στο Λιμνάκαρο, βρίσκει αντίσταση: 

-στον ήλιο που αντιπαλεύει τη "κατσιφάρα", 

-στη περήφανη κορφή της Δίκτης που αρνείται να σκεπαστεί απο τα σύννεφα,

-στα αγλαόκαρπα δέντρα του μετοχιού μου που δεν θέλουν να αποχωριστούν τους καρπούς που έθρεψαν ...

Όμως όλα παίρνουν το δρόμο τους σιγά σιγά.....

Χειμωνιάζει στο Λιμνάκαρο...

Με "εξ εφόδου προοίμιον" μπήκε ο χειμώνας στο Λιμνάκαρο... Τις φθινοπωρινές βροχές ,που ήταν αρκετές , διαδέχτηκαν οι πυκνές ομίχλες, οι χαμηλές θερμοκρασίες και το πρασίνισμα της ξερής γης, σημάδι πως ξεδίψασε από τις κάψες του καλοκαιριού. Και φέτος, οι απανταχού γνωρίζοντες την ευκαρπία του ευλογημένου μικρού οροπεδίου, ( Χειμωνάπιδα, καρύδια, σταμναγκάθια, καλίτσες,ασκολύμπροι, μανιτάρια και άλλες εποχιακές ενεργειακές ομορφιές),  πραγματοποίησαν πολλές επισκέψεις και νομίζω κανείς δεν έφυγε με άδεια χέρια ... Πάντα κάτι περισσεύει για όλους στον πληθωρικά όμορφο αυτό τόπο...

Οι μόνιμοι κάτοικοί, φίλοι και γείτονες μου,  ήταν και χθες εκεί και με περίμεναν ....