Λιμνάκαρο Φυσικά Limnakaro Natural: Δεκεμβρίου 2015

Κυριακή 13 Δεκεμβρίου 2015

Το πρώτο χιόνι στη Λασιώτικη Μαδάρα...

Ήκουσα πως εστόλισε ο ΔΙΑΣ το Ψηλορείτη Χριστουγενιάτικα... Μα δεν εξέχασε και τη γενέτειρα του τη ΔΙΚΤΗ ... Εμορφοστόλισέ τηνε με χιόνια και ...αρκετό κρύο...Έστησε Χριστουγενιάτικο σκηνικό μα το έκρυβαν ζηλότυπα τα σύννεφα όλη τη μέρα... Στο λιόγερμα εμεταπάτησε η κατσιφάρα και είδα αυτό που βλέπετε στη φωτό...

Τρίτη 8 Δεκεμβρίου 2015

Τσ´ αυγής η κατσιφάρα...

....Ήθελα να ‘μουνε πουλί γή πρίνος στη μαδάρα να μ’ αγκαλιάζει δροσερά τσ’ αυγής η κατσιφάρα....

▶️Γεμάτος και σήμερα ο κάμπος του Λασιθιού από πυκνή ομίχλη, όχι τόσο παγερή όπως χθες, αλλά ούτε και για πολλές αγκαλιές μαζί της, κατά που λέει η πιό πάνω μαντινάδα... Κάλυψε και σήμερα με τις δροσοσταλίδες της τη πράσινη γη και αντικατέστησε για μια ακόμη μέρα τη βροχή και τα χιόνια που φέτο καθυστερούν να φθάσουν κι ας φτάνουν τα Χριστούγεννα... Ύστερα έκανε ένα σάλτο και βγήκε στο Λιμνάκαρο, δρόσισε κι εκεί τα όρη και στη προσπάθειά της να πάει παραπάνω βρέθηκε μπροστά στη θεόρατη Δίκτη !

Δε μπόρεσε εδώ να ξεπεράσει το εμπόδιο και έκοψε δεξά προς τη μικρή κοιλάδα που καταλήγει "Στής Γαϊδάρας το Λάκκο". Από εκεί ξεπέρασε εύκολα το χαμήλωμα του βουνού και ξεχύθηκε προς τα " Βαθειά" έτοιμη να καταλάβει το κάμπο της "Έργανος". Μα είχε κι εδώ, δυό κακά συναπαντήματα, λίγο μετά την αυγή:

Από τη μιά, το ζεστό αεράκι της Πεδιάδας που ανέβαινε από το κάμπο της Έργανος και απειλούσε να τη διαλύσει, κι από την άλλη εμένα, στοιχειό των Ορέων, που άρχισα αμέσως τη γηθειά:

" Φύγε αφούρα φύγε αντάρα φύγε Γρα κατσιφαντάρα, κι Αη Γιάννης σε ζυγώνει με σπαθί και με τιμόνι, να σε φορτώσει αλάτσι, χίλιες οκάδες από τη μιά και χίλιες απ´ την άλλη και χίλιες μεσωσώμαρα κι εκείνος καβαλάρης ..."

Είδε κι αποείδε η αφούρα, λούφαξε και δεν ήκαμε ζάλο παρακάτω ... Έμεινε εκεί και τη....φωτογράφισα ....