Στο κατώφλι το 2016...

Χριστούγεννα 2015 !

Εορτάζουν και τ´ Όρη...

Χριστουγεννιάτικες ευχές κι από τα Όρη...

Το πρώτο χιόνι στη Λασιώτικη Μαδάρα...

Ήκουσα πως εστόλισε ο ΔΙΑΣ το Ψηλορείτη Χριστουγενιάτικα... Μα δεν εξέχασε και τη γενέτειρα του τη ΔΙΚΤΗ ... Εμορφοστόλισέ τηνε με χιόνια και ...αρκετό κρύο...Έστησε Χριστουγενιάτικο σκηνικό μα το έκρυβαν ζηλότυπα τα σύννεφα όλη τη μέρα... Στο λιόγερμα εμεταπάτησε η κατσιφάρα και είδα αυτό που βλέπετε στη φωτό...

Τσ´ αυγής η κατσιφάρα...

....Ήθελα να ‘μουνε πουλί γή πρίνος στη μαδάρα να μ’ αγκαλιάζει δροσερά τσ’ αυγής η κατσιφάρα....

 ▶️Γεμάτος και σήμερα ο κάμπος του Λασιθιού από πυκνή ομίχλη, όχι τόσο παγερή όπως χθες, αλλά ούτε και για πολλές αγκαλιές μαζί της, κατά που λέει η πιό πάνω μαντινάδα... Κάλυψε και σήμερα με τις δροσοσταλίδες της  τη πράσινη γη και αντικατέστησε για μια ακόμη μέρα τη βροχή και τα χιόνια που φέτο καθυστερούν να φθάσουν κι ας φτάνουν τα Χριστούγεννα... Ύστερα έκανε ένα σάλτο και βγήκε στο Λιμνάκαρο, δρόσισε κι εκεί τα όρη και στη προσπάθειά της να πάει παραπάνω βρέθηκε μπροστά στη θεόρατη Δίκτη !

Δε μπόρεσε εδώ να ξεπεράσει το εμπόδιο και έκοψε δεξά προς τη μικρή κοιλάδα που καταλήγει "Στής Γαϊδάρας το Λάκκο". Από εκεί ξεπέρασε εύκολα το χαμήλωμα του βουνού και ξεχύθηκε προς τα " Βαθειά" έτοιμη να καταλάβει το κάμπο της "Έργανος". Μα είχε κι εδώ, δυό κακά συναπαντήματα, λίγο μετά την αυγή:

Από τη μιά, το ζεστό αεράκι της Πεδιάδας που ανέβαινε από το κάμπο της Έργανος και απειλούσε να τη διαλύσει, κι από την άλλη εμένα, στοιχειό των Ορέων, που άρχισα αμέσως τη γηθειά:

" Φύγε αφούρα φύγε αντάρα φύγε Γρα κατσιφαντάρα, κι Αη Γιάννης σε ζυγώνει με σπαθί και με τιμόνι, να σε φορτώσει αλάτσι, χίλιες οκάδες από τη μιά και χίλιες απ´ την άλλη και χίλιες μεσωσώμαρα κι εκείνος καβαλάρης ..."

 Είδε κι αποείδε η αφούρα, λούφαξε και δεν ήκαμε ζάλο παρακάτω ... Έμεινε εκεί και τη....φωτογράφισα ....

Οι Ορέοι είναι Ωραίοι...

...είμαι στ´ όρη των  οζώ και τω πουλιώ τσοι τόπους, δε τη μπορώ τη μοναξά ανάμεσα στ´ αθρώπους ...

(Είπε ο Ορέος/Ωραίος Γιάννης Βάρδας ή Λυραρογιάννης...)

Κρόκος στο Λιμνάκαρο; Αμάν πιά, τι άλλο ακόμη....;

Και όμως μου φαίνονται για άνθη κρόκου, τα μικρά αυτά λουλουδάκια που βρήκα και φωτογράφησα στα γνωστά "κοπράνια" του Λιμνάκαρου πριν δυό-τρεις μέρες ... Αν τελικά είναι κρόκος ( που είναι), μας βλέπω μια πάρτη ορέους να φεύγουμε Χριστουγεννιάτικα για Κοζάνη, για να μάθουμε τα μυστικά της " ήμερης" καλλιέργειας και να γεμίσουμε τις πλαγιές του ενεργειακού βουνού, με το πολύτιμο βότανο...

( Θα σούλεγα Πετράκη Μανώλη, να διευρύνεις τις δυνατότητες του γραφείου εξαγωγών προϊόντων του Ορέου τόπου μας ( τυροζούλια, λωτούς, καρύδια, μήλα,  Χειμωνάπιδα κλπ),που ανοίγεις στη Χώρα και με πρωτότυπα,για το τόπο, ορέα γεννήματα ...)

Το ΛΙΜΝΑΚΑΡΟ σήμερα μέσα από εικόνες...

Ο χειμώνας που επιβάλλει σιγά σιγά τη παρουσία του και στο Λιμνάκαρο, βρίσκει αντίσταση: 

-στον ήλιο που αντιπαλεύει τη "κατσιφάρα", 

-στη περήφανη κορφή της Δίκτης που αρνείται να σκεπαστεί απο τα σύννεφα,

-στα αγλαόκαρπα δέντρα του μετοχιού μου που δεν θέλουν να αποχωριστούν τους καρπούς που έθρεψαν ...

Όμως όλα παίρνουν το δρόμο τους σιγά σιγά.....

Χειμωνιάζει στο Λιμνάκαρο...

Με "εξ εφόδου προοίμιον" μπήκε ο χειμώνας στο Λιμνάκαρο... Τις φθινοπωρινές βροχές ,που ήταν αρκετές , διαδέχτηκαν οι πυκνές ομίχλες, οι χαμηλές θερμοκρασίες και το πρασίνισμα της ξερής γης, σημάδι πως ξεδίψασε από τις κάψες του καλοκαιριού. Και φέτος, οι απανταχού γνωρίζοντες την ευκαρπία του ευλογημένου μικρού οροπεδίου, ( Χειμωνάπιδα, καρύδια, σταμναγκάθια, καλίτσες,ασκολύμπροι, μανιτάρια και άλλες εποχιακές ενεργειακές ομορφιές),  πραγματοποίησαν πολλές επισκέψεις και νομίζω κανείς δεν έφυγε με άδεια χέρια ... Πάντα κάτι περισσεύει για όλους στον πληθωρικά όμορφο αυτό τόπο...

Οι μόνιμοι κάτοικοί, φίλοι και γείτονες μου,  ήταν και χθες εκεί και με περίμεναν ....

Το κέντρο περιβαλλοντικής ενημέρωσης στον Αβρακόντε και η ταίστρα των γυαετών στο Λιμνάκαρο !

Προχώρησε τελικά και ολοκληρώνεται απ´ότι φαίνεται το έργο του ΟΣΑΠΥ/ΕΣΠΑ , για την περιβαλλοντική ενημέρωση στον Αβρακόντε Λασιθίου και την ταίστρα των γυαετών στο Λιμνάκαρο. Σπουδαίο και χρήσιμο σε μια περιοχή ενταγμένη στο σχέδιο ΝATURA, για το οποίο τελευταία κάτι δείχνει να κινείται τουλάχιστον σε επίπεδο ενημέρωσης ...

-Στα δικά μας των Ορέων όμως εμείς:

Αυτή τη μαγευτική εποχή , που το Λασίθι  και οι επισκέπτες του απολαμβάνουν την ευλογία του θεού με τους καρπούς που γέννησε πληθωρικά η Λασιθιώτικη γη , έχουν το μερτικό τους και οι Ορέοι...!!!

Όχι πως θέλουμε να το παινευτούμε ε; μα έχομε κι εμείς στ´ όρη χαρές και χάρες που τις χαρίζουμε ...μόνο σε καλούς...( ενίοτε και σε κακούς σαν μάθημα ζωής...)

Παραθέτω φωτό της εποχής από το Λιμνάκαρο της ευλογίας και ένα μικρό βίντεο από την πρώτη επίσκεψη-επιθεώρηση των γυαετών-ορνέων-κοράκων και μαυροκοράκων ( που συνέβη χθες), ακριβώς πάνω από το χώρο της ταίστρας που λέγαμε...ήρθαν είδαν και απήλθαν γιατί το κέρασμα που τους προσφέρθηκε από κατσίκα που αποδήμησε σε τόπο χλοερό, ήταν απλώς κέρασμα ....( Εικόνες όπως φαίνονται απο το Λιμνάκαρο Φυσικά...)

ΛΙΜΝΑΚΑΡΟ ΚΑΙ ΜΑΝΙΤΑΡΙΑ...

Τα βρήκα κάτω από την αγριαχλαδιά που όλο το καλοκαίρι ξεκουράζεται ("σταλίζει")το κοπάδι των προβάτων που με γειτονεύει . Είναι τεράστια λόγω της πλούσιας οργανικής λίπανσης στο σημείο αυτό απο τα πρόβατα . Δεν βρήκα την επιστημονική τους ονομασία , εμείς όμως στο χωριό μου τα λέμε " κουρκουλίτες " και είναι βρώσιμα . Τα συγκεκριμένα εδώ γεννούν αμφιβολίες λόγω μεγέθους και αναζητώ εκείνον τον ορεσίβιο της γνωστής ιστορίας (...ναι αυτόν που ξέβγαλε τρεις συζύγους με τα μανιτάρια...), αλλά δεν τον βρίσκω .... Φαίνεται τελικά έφαγε κι αυτός μανιτάρια ....

Φθινοπωρινές ομορφιές των ορέων...

 Σήμερα έχομε εθνικές εκλογές όπως συμβαίνει συχνά τελευταία ... Όμως το πολύ κύριε ελέησον το βαριέται κι ο παπάς ... Αλλά μέρα είναι θα περάσει.

Αλαλούμ στους συναγωνισμούς του ψέματος και της υποκρισίας...

...Γιαυτό κι εγώ πιστός οπαδός του κόμματος των "Ορέων", έλυσα αξημέρωτα του νού μου τις αλυσίδες και τον άφησα να πάρει απάνω τ´ όρη να γυρέψει λύτρωση στο "ΠΕΡΙΒΟΛΙ ΤΟΥ ΒΟΥΝΟΥ", ανάμεσα στις ομορφιές, στις γεύσεις και την ακατάλυτη ενεργειακή επιρροή των ορέων... Ναί εκεί , στο ΛΙΜΝΑΚΑΡΟ ΦΥΣΙΚΑ...

Δείτε χθεσινές εικόνες και θα δικαιολογήσετε το παραλήρημα μου!!!

Άγιος Εμμανουήλ των ...ορέων ή ...Λασιθιώτης...

Λοιπόν έχομε και λέμε σήμερα : 

-Εορτάζει το ξωκλήσι του Άγίου Εμμανουήλ στου Μάρη.(

-Εορτάζουν οι ποιμένες της περιοχής γύρω από το ξωκλήσι με κορυφαία εκδήλωση τη "Γιορτή του βοσκού " το βράδυ που οργανώνει ο Πολιτιστικός Σύλλογος Καμινακίου, με ένα καλαοργανωμένο γλέντι (όπως κάθε χρόνο) και πολλές ποιμενικές λιχουδιές ...

-Μεθεόρτια της Παναγίας ( ΠΑΣΧΑ του καλοκαιριού) και των ονομαστηρίων για τις Μαρίες, Μάριους, Παναγιώτηδες, Παναγιώτες...

-Επίκεντρο το Καμινάκι με τη περίφημη πια  γιορτή του βοσκού, αλλά ας κάνομε ένα μικρό οδοιπορικό στις ομορφιές των ορέων, των τοπωνυμίων και την ανάγκη της Ιστορικής Μνήμης για όσους θέλουν να θυμούνται...

Ακολουθώντας απο το Καμινάκι τον νέο ασφαλτόδρομο για Κατωφύγι- Έμπαρο-Βιάννο, αφού προσπεράσουμε το Σελί και ανεδιάσομε στου Καλογέρου το Σπηλιάρι, έχομε μπροστά μας τη  κοιλάδα του Μάρη, που περικλείεται απο τις ονοματισμένες θέσεις : Νερά (Δ), Μαγερεύτρα και Εντίκτη (ΝΔ), Μεσοκέφαλο και Βαθειά (Ν), Κισσός και ασφαλτόδρομος μέχρι του Καλογέρου το Σπηλιάρι (Α και Β). Στη δυτική πλευρά της κοιλάδας αυτής, βλέπομε  τη σχετικά καινούργια εκκλησία του Αγίου Μανώλη, δίπλα στη θέση Νερά... Χτίστηκε με δαπάνες ( έξ όσων γνωρίζω) και αξιέπαινες πρωτοβουλίες κτηνοτρόφων της περιοχής και άλλων, που δεν ονοματίζω από το φόβο μήπως ξεχάσω κανένα ...

Το εκκλησιαστικό ημερολόγιο δεν αναφέρει σήμερα τη μνήμη κάποιου Αγίου Εμμανουήλ, αλλά έχει σημασία, αφού σήμερα τίμησε εκεί τη μνήμη του πολύς κόσμος απο τα κοντινά χωριά;

Να σημειώσουμε βέβαια πως η κτηματική Περιφέρεια ανήκει στο δήμο ΟΡΟΠΕΔΙΟΥ ΛΑΣΙΘΙΟΥ, κι ας δίνεται η εντύπωση , λόγω των" χυνάμενων νερών" ότι ανήκει στον κατάντη Δήμο Βιάννου. Πως έγινε αυτό; Για λόγους μνήμης και ιστορίας να σημειώσουμε οτι είναι αποτέλεσμα έξυπνης ή αν θέλετε πονηρής πολιτικής αυτοδιοικητικών ανθρώπων που βρίσκονται στον ουρανό , όπως ο αείμνηστος γραμματέας της κοινότητας Αβρακόντε  Εμμανουήλ ΤΖΙΡΑΚΗΣ του Γεωργίου ή Μπογιατζάκης  που χορηγούσε πιστοποιητικά κυριότητας σε Λασιθιώτες για κτήματα της περιοχής , ο δήμαρχος Χαλκιαδάκης του τέως Δήμου Ψυχρού που μετέφερε τα όρια του δήμου στον πλάτανο του ποταμού στα Βαθειά και προφανώς και κάποιοι άλλοι που δεν περιλαμβάνονται αυτή τη στιγμή στις γνώσεις μου....( Χυνάμενα νερά : η κορυφογραμμή των ορέων, όπου τα  βρόχινα νερά κυλούσαν κατάντη από τη μια ή την άλλη μεριά , αποτελούσε το σύνορο, τα όρια κοινοτήτων, δήμων, νομών, επαρχιών κλπ). Σημασία πάντως έχει πως με την προβλεπτικότητα και τη σοφία εκείνων των Λασιθιωτών καταγράφηκε τελικά η περιοχή στη Λασιθιώτικη κτηματική Περιφέρεια.

Η περιοχή βρίθει  ιστορικών στοιχείων και κυρίως γεγονότων και αντιστασιακών πράξεων στους Γερμανούς της κατοχής του 1940 ( απαραίτητος διαχωρισμός απο την σημερινή ...), όπως μάχες με Γερμανούς, ενέδρες και φονικά αλλά κυρίως του γεγονότος οτι στην περιοχή ( Βαθειά, κοντά στις πηγές Ανεπολούστρες   ) ήταν το λημέρι του Κρασαναδάμη, αρχηγού της αντίστασης στο Λασίθι την κρίσιμη εκεινη περίοδο της κατοχής ...

Τώρα στο ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ : Συζητούσα πριν δυο χρόνια περίπου με τον Γιάννη Καραβαλάκη, αστείρευτη πηγή συμβουλών, γνώσεων και ιστορίας, Λασιθιολάτρη και ακριβό μου φίλο, οτι πρέπει στη περιοχή να αναγερθεί μνημείο της ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ!!! Τότε θα αναδειχθούν γεγονότα άγνωστα και ο τόπος θα ξυπνήσει τις ιστορικές του μνήμες...  Στην αυλή της εκκλησίας του Αγίου Μανώλη υπάρχει αρκετός και κατάλληλος χώρος.Το ΠΡΟΤΕΙΝΩ  με θέρμη, αφού άλλωστε ήταν στους ανεκπλήρωτους πόθους και σχεδιασμούς μου ως δήμαρχος. Η πρόταση απευθύνεται κυρίως στο δραστήριο πολιτιστικό σύλλογο Καμινακίου , την οικογένεια Κρασαναδάμη, το δήμο Οροπεδίου Λασιθίου και σε κάθε "ευήκοον ους...." Πολλοί μπορούν και θέλουν να βοηθήσουν....

(ΣΣ: Η ακρίβεια της τοπογραφικής περιγραφής μου, ίσως αμφισβητηθεί απο τη GOOGLE. Πιστέψτε τη GOOGLE, είναι από πάνω και βλέπει καλύτερα...

Οι πληροφορίες που αναφέρω επιδέχονται αμφισβήτησης, συμπλήρωσης ή διάψευσης....Καλόπιστα φυσικά...

Ο Αύγουστος επάτησε...στην άκρη του χειμώνα ...

Το μικρό καλοκαίρι των Ορέων, έγινε μικρότερο φέτος... Φαίνεται εθύμωσε ο Νεφεληγερέτης ΔΙΑΣ και  μάζεψε τα φορτωμένα με βροχή αστραπόβροντα και κεραυνούς σύννεφα του , πάνω από το λίκνο του... Ίσως να τον ενόχλησε η προχθεσινή υπέροχη νυχτερινή καντάδα ,που για πρώτη φορά απο την εποχή των ΚΟΥΡΗΤΩΝ , του έκαναν τα συγχωριανάκια του στο ΔΙΚΤΑΙΟ ΑΝΤΡΟ, επειδή τονε ξυπνήσανε νυχτιάτικα μετά από τόσες χιλιάδες χρόνια...

Τρεις μέρες αστραποβροντά, βρέχει , κεραυνοβολεί και απειλεί να συνεχίσει ...Λιγότερο στο κάμπο, περισσότερο στ´ όρη που αυτές τις μέρες όπως κάθε χρόνο κάνει τις θερινές του διακοπές ο γιός του ο Διόνυσος... Εκεί στη μέση του Λιμνάκαρου , στο περιβόλι του βουνού, πασκίζομε κάθε αργά με το Διονύση , να  αδειάσουμε τη βαρέλα για να μπει η καινούργια σοδειά, μα κάνει ο κύρης του ό,τι  μπορεί να μας σε βάλει εμπόδια ...

Μα δεν εβάσταξα οψές αργά και του παράγγειλα: -Νιόνιο, εμείς οι Ορέοι, στο δίκιο μας απάνω και με τον ίδιο το θεό να χρειαστεί τα βάνω(με)... Πες το του Κυρού σου, γιατί το παράκανε με τη βροχή . Ο κάμπος είναι γεμάτος με έτοιμα γεννήματα τση γης που τα σαπίζει η βροχή και τα χαλάει... Πως στην ευχή θα ζήσουνε οι ανθρώποι σε τέτοιες εποχές που όλοι ξανοίγουνε να τω σε πιούν το αίμα, άμας τω σε καταστρέψει τις σοδειές...; Άσε που και την εορτή για το κολοκύθι που ετοιμάζουνε οι αξιοζήλευτοι Αβρακοδιανοί, κινδυνεύει να τως τη χαλάσει, έτσι για μη μπορέσουνε οι ανθρώποι να ξεκλέψουνε μια ώρα του Χάρου... 

Αυτά του παράγγειλα οψάργας, και  αγρίεψε σήμερο πιό πολύ  και τάκαμε πάλι λούτσα ... Χμμμ´....

Χειμερινό θέρος φέτος ...

Εεε, τάχουνε (-χομε) αυτά οι Ορέοι ...

Βουνό δεν είναι να ξυπνάς στο καθαρόν αέρα, έχει και δυό προβλήματα που κάνουνε παρέα ...( εκ του προχείρου ...)

Τώρα τη παγωνιά του χειμώνα και τα χιόνια, τα λέμε δροσεράδα... Μα φέτος το παράκανε στις δροσεράδες, τις ψιχαλίδες και τις βροχές... Και ποιός να γλυτώσει που ο ιός της τρέλας έγινε επιδημία χειρότερη από τη γρίπη του 18... Ο καιρός πάντως σέρνει το χορό και εμείς, για να μην αποτρελαθούμε, τραγουδούμε με ρυθμό: τα όρη τα ψηλά βουνά τον έχου τον αέρα, κι νιότη κι παλληκαριά δεν είναι κάθε μέρα... Λιμνάκαρο 19.6.2015 σήμερα ...

...και σε ποιόν δεν αρέσουν τα ωραία των ορέων...;

http://www.cretalive.gr/isawihear/view/oloi-echoume-anagkh-to-agio-pneuma/250151

ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ Λιμνάκαρο...

Το γνωστό "ανά τα πέρατα της οικουμένης",οροπέδιο ΛΙΜΝΑΚΑΡΟ, είχε σήμερα την τιμητική του . Πανηγύριζε το  τοπικό εκκλησάκι του ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ  που τα τελευταία χρόνια αποκαταστάθηκε από το Δήμο και την εφορεία Βυζαντινών αρχαιοτήτων,και έγινε ένα,ακόμη πιο όμορφο στολίδι, ανάμεσα στα τόσα άλλα της "ορέας" περιοχής. Οι ενεργειακές επιδράσεις 

και επιρροές  του "ορέου" τοπίου ,ευλογούνται από τη δύναμη του Αγίου πνεύματος, γίνονται πανίσχυρες και επηρεάζουν επισκέπτες κάθε ιδιότητας και αποστολής: -Ποιμένες και βουκόλοι (εγώ συμπεριλαμβάνομαι στους δεύτερους με την πρόσθετη ιδιότητα του ορεινού μηλοτρόφου, ως εκ του ονόματος...),Ορειβάτες, τουρίςτες, εκδρομείς επισκέπτες, ιππείς, δικυκλιστές-εντουρατζήδες, μέλη των Safari groups, οδηγοί, φωτογράφοι, ζωγράφοι, φυσιολάτρες, ορνιθολόγοι, εντομολόγοι, βοτανολόγοι, αστρολόγοι, αναρριχητές , περιπατητές, ερωτευμένοι, ερημίτες, απογοητευμένοι, κουζουλαμένοι, καλοφαγάδες, γλεντιστάδες, τραγουδιστάδες, ζωοκλέφτες , ξελαλητές, κυνηγοί, λαθροθήρες, μαντολινάρηδες, λυρατζήδες, ποιητές  και καμιά πενηνταριά ακόμη ιδιότητες, που μου διαφεύγουν αυτή τη στιγμή ... Όλοι έχουν ανάγκη την επιφοίτηση και τη βοήθεια του ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ...

Πολλοί και φέτος οι προσκυνητές και πανηγυριώτες... Το ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ να φωτίζει το δρόμο της ζωής και των αποφάσεων τους....

Και του χρόνου όλοι με υγεία...

Λιμνάκαρο και σταμναγκάθι...

Ενθυμούμαι ένα ανοιχτό Νομαρχιακό Συμβούλιο στο προαύλιο του Δημοτικού Σχολείου Αγίου Γεωργίου Λασιθίου με την παρουσία και συμμετοχή του αείμνηστου τότε πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου. ( νομίζω ήταν Μάιος του 1983...) Μέγα πολιτικό και κοινωνικό γεγονός την εποχή εκείνη, η παρουσία του Αντρέα στο Οροπεδιο... Στο τέλος παρατέθηκε γεύμα στους πολυπληθείς συμμετέχοντες που αποτελείτο αποκλειστικά από βραστά αρνιά και φρέσκο ( ωμό) σταμναγκάθι. Όλα προϊόντα του κοντινού οροπεδίου ΛΙΜΝΑΚΑΡΟ...Συμμετείχα, σταλμένος απο την υπηρεσία μου στην Αθήνα, ως νεαρός αξιωματικός και γνώστης των τοπικών συνθηκών (ως Λασιθιώτης), στα μέτρα ασφαλειας του πρωθυπουργού . Ήμουν δίπλα του την ώρα του γεύματος και θα μου μείνουν αξέχαστα τα σχόλιά του για το σταμναγκάθι που έφαγε με μεγάλη όρεξη μόλις το δοκίμασε...

Του έδειξα τη χιονισμένη ΔΙΚΤΗ και του ανέφερα πως από εκεί το μάζεψαν οι γυναίκες του χωριού ...

 Την εποχή αυτή ειναι σε αφθονία στη περιοχή και οι επισκέπτες από μακρινές περιοχές εκτός ΟΡΟΠΕΔΙΟΥ , πολλοί και ειδικευμένοι στην αναζήτησή του. Χθες πάντως περισσότερα απο 50 αυτοκίνητα μετέφεραν " βρουβολόησες" που είχαν απο ότι είδα καλή " σοδειά".

Από κοντά και οι πρώτες ορειβατικές εκδρομές στο θεϊκό βουνό...

Αχ άνοιξη... Αργείς φέτος ...

Μια εβδομάδα πρίν την Πρωτομαγιά και ο αγώνας ανάμεσα στο καιρό και τη φύση συνεχίζεται ... Συννεφιές, αέρας , κρύο , πάχνες και  βροχές πασχίζουν να κρατήσουν κοιμισμένη τη φύση , που όμως αντιστέκεται ... Ανθίζει, λουλουδίζει και μοσχομυρίζει... Δίδει κουράγιο στους αγρότες να αρχίσουν τα πρώτα φυτέματα μαζί με την ελπίδα για μια καλή σοδειά ... Ο ΔΙΑΣ χαμογελά βλέποντας τους πρώτους πιστούς του να ανηφορίζουν προς τη σπηλιά του, στο πλάι του Τούμπα Μούτσουνα... Ο Χαυγάς και ο Χώνος καταλαγιάζουν κουρασμένοι ν´ αγκαλιάζουν και να καταπίνουν τις πλημμύρες του φετινού χειμώνα...και οι ωραίοι των ορέων ξορκίζουν τη "βαροχειμωνιά να πάει μπλιό στο διάολο ..."